بَعضـــے اَشــکهــــا هَستَند بــــی دَلیل
بــــے بَهانـِـــﮧ
یــِـک دَفعــِــﮧ ای
نِصفـــــِـــــــ شَبــــی
عـَـجیب، آدَم را آرام مـیکُنَند . . .
بَعضـــے اَشــکهــــا هَستَند بــــی دَلیل
بــــے بَهانـِـــﮧ
یــِـک دَفعــِــﮧ ای
نِصفـــــِـــــــ شَبــــی
عـَـجیب، آدَم را آرام مـیکُنَند . . .
حَقیقتـ ــ ــ اینــ ـﮧ کــ ــ ـ
هـَـ ــ ــر چــ ـے مــهــ ـَربـ ــوטּتـَ ــر بــاشـ ــے...
بیشتـَـ ــ ــر بِهتـ ــ ــ ضُلمـ ــ مــ ـےکُنــטּ...
هــ ـَـ ـر چــ ـے صــ ـادق تـَ ــر بـ ـاشـ ــے...
بیشتـ ـ ـر بِهتـ ــ ـ دروغ مــ ـے گـَــטּ...
هـــَ ـ ــر چــ ـے خــ ـودتــ ـوخــ ـاکـ ـے تَـ ـر نِشــ ـوטּبِــבے...
واسَتـ ـ ــ کَمتــ ـ ـر ارزش قائلَنــ ــد...
هـ ــر چــ ــ ـی قلبتــ ــو اسُـ ــوטּ تَـ ـر در اختیـ ـ ـار بِــ ـزارے...
راحتــ ــ تـَـر لــِ ـهش مـ ـے کــنن...
و اگـ ــر بـ ــدوننــد کــ ــ ـﮧ منتظـ ــرے و بِهشــ ـوטּاحتیــ ـاج دارے...
انــ ـدازه یــ ـه دنیـ فـــ ـاصلــه مــ ــے گـــیــرنـ ــد!!!
باورت بشود یا نه... روزی می رسدکه..
يادته زير گنبد کبود تو بودي و کلي آدماي حسود؟
تقصير همون حسوداست که حالا
هستي ما شده يکي بود يکي نبود...
خواستن ،همیشه توانستن نیست
گاهی فقط،
داغ بزرگی است
که تا ابد بر دلت می ماند
دفتری بود که گاهی من و تو
می نوشتیم در آن
از غم و شادی و رویاهامان
از گلایه هایی که ز دنیا داشتیم
من نوشتم از تو:
که اگر با تو قرارم باشد
تا ابد خواب به چشم من بی خواب نخواهد آمد
که اگر دل به دلم بسپاری
و اگر همسفر من گردی
من تو را خواهم برد تا فراسوی خیال
تا بدانجا که تو باشی و من و عشق و خدا!!!
تو نوشتی از من:
من که تنها بودم با تو شاعر گشتم
با تو گریه کردم
با تو خندیدم و رفتم تا عشق
نازنیم ای یار
من نوشتم هر بار
با تو خوشبخترین انسانم�
ولی افسوس
مدتی هست که دیگر نه قلم دست تو مانده است و نه من!!!